ಜಯ ಜಯತು ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ

ನೆಲವು ಬರಡಾಗಿದೆ ನೀನಿಲ್ಲದೇ ದೇವಸೇನಾಪತಿ

ಜಲನಿಧಿಯ ಚಿಲುಮೆಯ ಹರಿಸೋ ಶ್ರೀವಲ್ಲಿನಾಥ ||ಪ||

ತಾರಕನ ತಾರಕದ ಅಹಂಕಾರದುರಿಗೆ

ಲೋಕ ಲೋಕವೆಲ್ಲ ಬಸುಮವಾಗೆ

ಶಿವಶಿವೆಗೆ ಗಂಗೆಯೊಡಲಲಿ ಸುತನಾಗೆ

ತಾರಕಾಂತಕನಾಗಿ ಲೋಕ ಬೆಳಗಿದೆ ವಲ್ಲೀಶ ||೧||

ಸೊರಗಿದ್ದ ಕೃತ್ತಿಕೆಯರೆದೆಯಲಿ

ಒಲುಮೆಯುಕ್ಕಿ ಪಾಲ್ಗಡಲು ಹರಿಯೆ

ಅಮೃತವ ಕುಡಿದಾರು ಮುಖದಲಿ

ತಾಯ್ತನಕೆ ಹೊಳಹಾದೆ ನೀ ಕಾರ್ತಿಕೇಯ ||೨||

ಅಸುರರ ಅಟ್ಟಹಾಸಕೆ ಮಣಿದು

ಸುರಸೇನೆ ಬಲಹೀನವಾಗಿರಲು

ನಾಯಕನು ನೀನಾಗಿ ಛಲದಿ ಮೆರೆದು

ಶೂರತನದ ಕಿಚ್ಚೇಳಿಸಿದೆ ಸುರಸೈನ್ಯನಾಥ ||೩||

ದೇವಸೇನಾ ಶ್ರೀವಲ್ಲಿಯ ಕರಪಿಡಿದು

ಪ್ರೇಮಸಾಗರದಿ ಮಿಂದು ದಣಿದು

ಬಾಳಾಯ್ತು ಹಸಿರಸಿರ ನಂದನವನ

ನೀನಿರಲು ದೇವಾಸೇನಾಪತಿ ಶ್ರೀವಲ್ಲಿನಾಥ ||೪||

ಮನ ಮನ ಬನದ ಹಸಿರುಡುಗಿ

ಕಲ್ಲು ಕಲ್ಲಕಟ್ಟೆಯಲಿ ಬನವಡಗಿ

ನೀನಿಲ್ಲದೇ ಎನಿತು ಪೂಜಿಸಿ ಫಲವೇನು

ಮನ ಬನದಿ ಚಿಗುರು ಮೂಡಿಸೋ ಕುಮಾರ ||೫||

ಚಿತ್ತ ಚಿತ್ತವಿದು ಜ್ಞಾನದಾಹದ ಹುತ್ತ

ಹುತ್ತವೊಡೆದು ಕಲ್ಲುಕಡಿದು ಶಿಲೆಯನಿಡೆ

ಹಾಲ ಹೊಳೆ ಹರಿಸುವ ಮೂಢಮನಕೆ

ಜ್ಞಾನನಿಧಿಯ ಬೆಳಕ ತೋರೋ ವೇದನಿಧಿ ||೬||

ಮನೋಬುದ್ಧಿಗಳೆರಡು ಜೋಡೆತ್ತು ನೋಡು

ಚೇತನದ ಹೊಲವನು ಶ್ರದ್ಧೆಯಲಿ ಹೂಡು

ಬಕುತಿಯೋಣಿಯಲಿ ಭಾವ ಜಲವ ಸುರಿಯೆ

ಫಲವಾಗಿ ಹೊನ್ನ ಬೆಳೆ ನೀಡೋ ಅನಂತಾನಂತ ||೭||

ಸ್ಕಂದನೂ ನೀನು ಪಾರ್ವತೀಕಂದನೇ ಶರಣು

ಗುಹ ಷಣ್ಮುಖ ಮಯೂರವಾಹನನೇ ಶರಣು

ಕಲಾಧರ ಮಾಯಾಧರ ಶಕ್ತಿಧರನೇ ಶರಣು

ಶರಣರನು ಪೊರೆಯೋ ಭಕ್ತವತ್ಸಲ ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ ||೮||

ಕಾವ್ಯ ಶರಧಿಯಲಿ ಪುಟ್ಟ ತೊರೆಯಿದು

ಪದಮಾಲೆ ಅಕ್ಷರಾಭಿಷೇಕ ನಿನಗಿಹುದು

ಪಯಣಿಗನ ಭಾವವಿದು ನಿನಗೆ ಅಷ್ಟಾವಧಾನ

ಕರಣದಿಂದಲಿ ಒಲಿಯೋ ಪಶುಪತಿನಂದನ ||೯||

- ಪ್ರಕಾಶ ಪಯಣಿಗ